زیباترین و متحیرترین حیوانات ماده جهان را بشناسید!
تاریخ انتشار: ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۹۹۱۷۸
به گزارش سرویس وبگردی خبرگزاری صدا و سیما، هر یک از حیوانات زیبایی خاص خود را دارند و زیبایی هر نوع از آنهاحیرتآور است. اما در این میان حیوانات مادهای هستند که به عنوان زیباترین حیوانات ماده در جهان شناخته شدهاند؛ و بسیار خیرهکننده هستند. در این مطلب برخی از این حیوانات فوقالعاده زیبا را معرفی خواهیم کرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
زیباترین حیوانات ماده در جهان
قو
یکی از زیباترین حیوانات ماده در جهان، قو است. قو از لحاظ زیبایی بسیار معروف است و رنگ سفید آن زیباترین نوع این پرنده است. این پرنده به قدری زیبا بوده که نظر همگان را در به خود جلب کرده و در لیست زیباترین حیوانات ماده قرار گرفته است. قو ماده بسیار سنگین است و پاهای بزرگی دارد. این پرندگان میتوانند بر روی آب بنشینند و یا در آسمان پرواز کنند.
قوها میتوانند پرواز سریعی داشته باشند و باید اشاره کنیم که غذای آنها گیاهان آبی است. قوهای نر و ماده هر دو تقریباً شبیه به هم هستند و از سری پرندگان اجتماعی محسوب میشوند. قوهای ماده ملکههای زیبایی هستند و همه را متحیر زیبایی خود میکنند. قو به دلیل ویژگیهایش نماد عشق و زیبایی است.
پلنگهای لئوپارد
پلنگهای لئوپارد ماده نیز در لیست زیباترین حیوانات ماده در جهان شناختهشدهاند. این نوع پلنگها در جنگلهای اندونزی در مناطق نپال در هیمالیا یافت میشوند و زندگی میکنند. در حال حاضر تعداد کمی از این گونه حیوانات در جهان وجود دارد و علاوه بر این که در لیست زیباترین حیوانات ماده در جهان قرار دارند، بلکه در لیست آسیبدیدهترین گونهی حیوانی نیز قرار گرفتهاند. پنگهای لئوپارد به خوبی میتوانند کوهنوردی کنند و غذایشان اغلب پرندگان، خوکها، میمونها و سنجابها هستند.
دندان این گونه حیوانات بسیار بزرگ و قوی است در نتیجه روند شکار برایشان بسیار ساده خواهد بود. پلنگهای لئوپارد ماده هر سال ۵ توله به دنیا میآورد و تولد تولهها ده ماه طول میکشد. پلنگهای لئوپارد ماده از نوع نر این حیوان ظریفتر بوده و شبیه به نوع جداگانهای از گربهسانان هستند. این گربههای شگفتانگیز دارای دهانی بزرگ و فکی وسیع هستند. دهان این نوع گربهها از هر خانوادهای از گربهها بزرگتر بوده و برایشان زیبایی متفاوتی را به ارمغان آورده است. بهطورکلی این حیوانات با تمامی ویژگیها و خصوصیاتشان در فهرست زیباترین حیوانات ماده قرارگرفتهاند.
روباه قطبی
روباههای قطبی یکی از زیباترین موجودات قطب هستند که میتوانند در هوای بسیار سرد زندگی کنند. این روباههای قطبی که جزو زیباترین حیوانات ماده دنیا شناختهشدهاند در مناطقی بدون درخت زندگی میکنند و زیبایی خیرهکنندهای دارند. پوست زیبا و بدون لک آنها بسیار بینظیر و متحیرکننده است و گوشهای کوچکشان چهرهای متفاوت را برایشان به ارمغان میآورد. بدن اینگونه از حیوانات با محیطهای سرد سازگار بوده و خز سفیدشان یا خاکستری رنگشان مناسب برای یک محیط قطبی است. البته شایان ذکر است که رنگ خز این روباههای قطبی ماده با دماهای هوا و گرما کمی تغییر میکند.
رنگ پوست روباههای قطبی برای مخفی شدن بسیار خوب است و در زمان شکار به آنها کمک میکند. غذای این حیوانات، پرندگان و ماهیها هستند. البته در مواردی این حیوانات سبزیجات هم میخورند. دم ضخیم آنها تعادل بدنشان را برقرار میسازد و برای گرم کردن بدن در سرمای زیاد از دمشان استفاده میکنند. مهمترین واقعیت در مورد روباه قطبی، سازگاری آنها با طبیعت است. بینی آنها بسیار کوچک است و به آنها کمک میکند تا از دست دادن گرمای بدنشان کاهش یابد. روباههای قطبی از نظر زیبایی بسیار پرطرفدار هستند؛ و به عنوان زیباترین حیوانات ماده در جهان، ستایش میشوند.
منبع: دینو/
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: حیوانات روباه های قطبی پلنگ ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۹۹۱۷۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دنیای فیزیک در آستانه یافتن تکقطبیهای مغناطیسی؟
دو پیشمقاله از تیم بزرگی از دانشمندان گزارش داده است که آنها هرچند نتوانستهاند تکقطبیهای مغناطیسی را پیدا کنند (فقط قطب مغناطیسی شمال یا جنوب، بدون وجود دیگری) اما محدوده وجود احتمالی تکقطبیهای مغناطیسی را مشخص کردهاند.
به گزارش خبرآنلاین، این پیشمقالهها که در سرور آرکایو منتشر شدهاند حتی عجیبترین ایدهها را هم موردبررسی قرار دادهاند، مثلا اینکه ممکن است سالها پیش تکقطبیهای مغناطیسی را ساخته باشیم و تصادفا به آنها توجه نکرده باشیم. البته پیشمقالهها هنوز موردبررسی همتایان قرار نگرفته است.
تکقطبی مغناطیسی چیست؟
یکی از اولین درسهای فیزیک دبیرستان آن است که آهنرباها همیشه دو قطب مخالف دارند، یکی شمال و دیگری جنوب. اگر آهنربایی میلهای را به دو قسمت تقسیم کنید، قطبهای جدیدی در نزدیکی شکاف ظاهر میشوند بهطوریکه هر آهنربای کوچکتر همچنان یکی از هر قطب را خواهد داشت. هرقدر که این شکاف را ریز و ریزتر کنید، باز به آهنربای ریزتری میرسید که یک قطب شمال و یک قطب جنوب دارد.
بااینحال، از قرن نوزدهم دانشمندان به این فکر میکردند که آیا راهی وجود دارد که یک قطب مغناطیسی منفرد (تکقطبی مغناطیسی) جدا و منفک از قطب مخالف دیگر وجود داشته باشد. این درحالی است که بارهای الکتریکی مثبت و منفی برای وجود خود، نیازی به وجود بار مخالف ندارند.
جیمز کلرک ماکسول، یکی از بنیانگذاران نظریه الکترومغناطیس فکر میکرد که مشکل تکقطبی مغناطیسی را برای همیشه حل کرده است، اما چند دهه بعد، «پل دیراک» نشان داد که وجود تکقطبی میتواند کوانتیزه بودن بار الکتریکی را توضیح دهد؛ و ازآنجاییکه بار الکتریکی به شکل گسسته وجود دارد، پس بار (تکقطبی) مغناطیسی نیز باید کوانتیزه باشد و از واحدهایی به نام «بار دیراک» ساخته شده باشد که مقدار آن ۶۸٫۵ برابر بار الکترون است. از آن روزگار به بعد، نظریهپردازان به شکل فزایندهای نسبت به این ایده اطمینان پیدا کردهاند اما تجربیگرایان نتوانستهاند نشانهای بر وجود تکقطبی مغناطیسی بیابند.
درواقع، تئوری تکقطبی آنقدر توسعه یافته است که فیزیکدانان در حال حاضر کاملاً موافقند که آن ها احتمالاً وجود دارند؛ اما تأیید تکقطبیهای مغناطیسی زیراتمی هنوز در هالهای از ابهام است.
بیشتر تئوریهای تکقطبی مغناطیسی نیازمند آن است که قوانین تقارن را نقض نکنند. درنتیجه، نمیتوان تعداد مازادی قطب شمال یا جنوب مغناطیسی در عالم داشت؛ تعداد هر دو باید برابر باشد اما برخلاف قطبهای مغناطیسی شناختهشده، نیازی نیست که تکقطبیها به هم اتصال داشته باشند.
چگونه تکقطبی مغناطیسی بسازیم؟
آزمایش «آشکارساز تکقطبی و دیگر پدیدههای غریب» (MoEDAL) از سال ۲۰۱۲ بهعنوان بخشی از آزمایش عظیم «برخورددهنده بزرگ هادرون» به جستوجوی تکقطبیهای مغناطیسی مشغول بوده است.
تکقطبیهای مغناطیسی به روشهای متعددی میتوانند ساخته شوند. مثلا دانشمندان MoEDAL به دنبال نشانههایی از تولید تکقطبی از فوتونهای مجازی هستند. فوتونهای مجازی نیروی الکترومغناطیسی را بین دو حامل بار حمل میکنند، اما بهعنوان ذرات آزاد وجود ندارند.
فوتونهای مجازی را میتوان با کوبیدن ذرات با سرعتهای بسیار بالا به یکدیگر ایجاد کرد. فیزیکدانان نظری دو راه را پیشنهاد کردهاند که از این طریق میتوانند تکقطبیهای مغناطیسی تولید کنند. یکی شامل ادغام دو فوتون مجازی است و دیگری که به فرآیند Drell-Yan معروف است، قادر به تولید یک تکقطبی از یک فوتون مجازی است.
اگرچه ممکن است انتظار داشته باشیم بهترین راه برای یافتن یک تکقطبی مغناطیسی از طریق میدان مغناطیسی آن باشد، لزوماً اینطور نیست. یکی از ویژگیهای اساسی تکقطبیهای نظری آن است که آنها بار زیادی را حمل میکنند. کشف چنین جسمی با بار الکتریکی بالا (HECO) نشاندهنده وجود فیزیک خارج از مدل استاندارد است و بهطور خاص، سرنخ بزرگی برای تکقطبیهای سرگردان باشد، هرچند میتوان اجرام عجیبوغریب دیگری را نیز مانند بقایای ریزسیاهچالههای میکروسکوپی مسؤول چنین پدیدههایی دانست.
پژوهشگران آزمایش MoEDAL محدودیتهای پایینتری را برای جرم یک تکقطبی تعیین میکنند که مینویسند «بهمراتب قویترین موارد منتشرشده تا به امروز» است. با انجام این کار، آنها ادعا میکنند که از آزمایش بسیار بزرگتر ATLAS که از LHC برای همان هدف استفاده میکرد، فراتر رفتهاند.
مکانیسم شوینگر
پیشچاپ دوم، جستوجوی متفاوتی را مبتنی بر مکانیسم نظری شوینگر توصیف میکند. این مکانیسم زمانی رخ میدهد که یونهای عناصر سنگین در طول اولین اجرای LHC به هم برخورد کردند. مکانیسم شوینگر، پیشنها میکند که جریان الکتریکی یا مغناطیسی به اندازه کافی قوی میتواند ذراتی را از خلأ خلق کند. اگر تکقطبیها ذراتی مرکب باشند، مکانیسم شوینگر میتواند نخستین و بهترین راه برای مشاهده آنها باشد.
پژوهشگران در این روش به بررسی این ایده پرداختند که آیا ممکن است تکقطبیها در حین آزمایش سرن، ایجاد شده باشند ولی در جایی از LHC به دام افتاده و نادیده گرفته شده باشند. هرچند نشانهای بر درستی این ایده یافت نشد، اما فیزیکدانان به این نتیجه رسیدند که برای ساختن یک تکقطبی مغناطیسی، انرژی زیادی لازم است؛ بهطوریکه با اطمینان ۹۵ درصد میتوان گفت که جرم آنها باید بیش از ۸۰ میلیارد الکترونولت ( ۸۰GeV) باشد.
صدالبته که این یافتهها، بسیاری از فیزیکدانان نظری را شگفتزده نخواهد کرد. تکقطبیهای مغناطیسی راه را برای دستیابی به نظریههای یکپارچه بزرگ هموار خواهند کرد، نظریاتی که به دنبال سازگار کردن مکانیک کوانتومی با گرانش هستند. بر اساس رهیافتهای نظریه یکپارچه بزرگ، تکقطبیهای مغناطیسی میبایست جرمهای عظیمی از مرتبه هزاران میلیارد الکترونولت داشته باشند و بار آنها دستکم ۲ یا ۳ برابر بار پلانک خواهد بود.
منبع:iflscience
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902778